In dit kunstwerk wordt Land van Zon en Wijn niet alleen gepresenteerd als een boek, maar als een levensgetuigenis. De compositie is rijk aan symboliek: de vruchten en groenten-peer, tomaat, aardappel, pruim-zijn niet zomaar stillevenobjecten, maar dragers van herinnering. Ze vertellen over arbeid, seizoenen, en de band tussen mens en land. De quote naast het boek, "Terwille van den boer die ploegt, besta de wereld voort", is een ode aan de volharding. Het is geen ramantisering van het boerenleven, maar een erkenning van zijn zwaarte en zijn waarde. De boer ploegt voort-niet uit gemak, maar uit noodzaak, uit trouw aan het land en aan het leven. De warme belichting en het diepe zwart van de achtergrond maken het boek tot een lichtbron van herinnering. Het werk nodigt uit tot contemplatie: wat betekent het om te leven van de aarde, om te zwoegen zonder te klagen, om volwassen te zijn in een wereld die niet altijd zacht is?