Dit werk straalt een heldere vreugde uit, met een bloem die niet alleen het oog vangt, maar ook de verbeelding. Kees van Dorsser weet hier een wonderlijk samenspel te creëren tussen het figuratieve en het abstracte, waarbij kleur het dragende element is. De naam "Verwonderpunt" verwijst naar het precieze moment van ontroering en waarneming-een bloem als knooppunt van kleur, gevoel en verassing. De centrale bloem-met haar roze bloemblaadjes en zonnige gele hart-oogt fris, lichtvoetig en levenskrachtig. De omliggende bladeren in groen en geel vormen een natuurlijke basis, maar de achtergrond tilt het geheel naar een hogere dimensie. Hier vloeien paars, groen en geel samen tot een pulserend tapijt van emotie, als een innerlijke gloed waaruit de bloem is voortgekomen. De dikke rode en gele randen fungeren als kader én contrast: ze versterken het idee dat deze bloem niet zomaar groeit in een veld, maar oprijst uit een mentale ruimte. Een plek tussen herinnering en verlangen.