De tulp staat fier, haar rode en oranje bloemblaadjes als vlammen tegen een warme achtergrond. Maar het is de vaas die fluistert: een miniatuur van de watertoren, ingebed in een ovaal, alsof het verleden zelf in keramiek is gevangen. De bladeren buigen zich als wachters rond het beeld, en het geheel rust op een mozaïek van herinnering.