Op het eerste gezicht lijkt het werk een verwelkte bloem of organische structuur te tonen, maar al snel ontdekt het oog allerlei dierlijke vormen die zich verweven in het geheel. Vanuit het perspectief van de kunstenaar ontvouwt zich een innerlijke wereld waarin natuur, droom en transformatie samensmelten: De felle kleuren en texturen maken het geheel levendig en energetisch, terwijl de gelaagdheid van vormen en betekenissen de kijker uitnodigt tot een soort visuele meditatie. Alles lijkt met alles verbonden, zoals in een droomlogica waarin symbolen niet uitgelegd hoeven te worden maar gevoeld. De titel "Totem van Verborgen Instincten" weerspiegelt de gelaagde opbouw van dierlijke motieven en hun mogelijke symbolische functie, alsof het werk fungeert als een modern totembeeld: een college van eigenschappen, krachten en herinneringen die samen iets diepers vertellen dan op het eerste oog zichtbaar is.