Dit werk roept een krachtige verwondering op. Het insect -waarschijnlijk een groene schildwants-staat hier niet als een studieobject, maar als hoofdrolspeler in een visuele symfonie. De naam "Punctum Naturae" is een Latijns-geïnspireerde titel die "natuurpunt" betekent-een verwijzing naar het kleine, essentiële centrum dat ons doet stilstaan, zoals Roland Barthes sprak over het "Punctum" in fotografie: dat ene element dat ons raakt, onverwacht. Het dier is zorgvuldig uitgebeeld, zijn glanzend groene harnas en bruine vleugels contrasteren prachtig met de pulserende, abstrakte achtergrond. De kleuren rondom-rood, geel, paars en groen-lijken bijna muzikaal te vibreren, alsof ze het insect omarmen en hem tot een magisch icoon verheffen. De omlijsting benadrukt dat dit geen louter biologische weergave is, maar een artistiek gebaar: de schildwants als symbool van leven dat geduldig en onopgemerkt zijn route volgt in een wereld van energie. Hier smelten het kleine en het kosmische samen-de insect als metafoor voor aanwezigheid in het moment, voor een fragiele harmonie binnen chaos. Poëtische aanvulling. In de ruis van kleur rust hij-onopvallend, maar essentieel. Zijn harnas glanst als een vergeten ster, zijn poten tikken ritmes die de wereld overslaat. Hier, in dit beeld, is hij alles wat beweegt zonder haast-een hartslag van de natuur gevangen in een zucht van licht.