De roze trompetbloemen openen zich als een ochtendgebed, hun meeldraden dansend boven het glas. De vaas vangt het licht en breekt het in zachte lijnen, terwijl het blauw-witte tafelkleed onder hen een ritme biedt - een patroon van rust en herhaling. De achtergrond is groen, maar niet stil: penseelstreken suggereren beweging, alsof de lucht zelf meeleest.