De kaarten liggen als gedachten-verspreid, verward, verwachtingsvol. Harten, klavers, gezichten, getallen: een spel dat zich telkens opnieuw uitvindt. En toch... Wat spelers telkens weer vergeten, is dat ook het toeval geen geheugen heeft. Geen verleden, geen patroon, alleen het nu-onvoorspelbaar en onverschillig. Elke kaart een kans, maar nooit een zekerheid. Elke hand een verhaal, maar nooit een herhaling.