Dit kunstwerk is niet alleen een visuele ervaring, maar ook een mentale puzzel. De kijker wordt geconfronteerd met een raadsel: voelt de bitterbal op de deurknop gloeiend heet aan, met het risico dat dat hij smeuïg is? Of is hij juist afgekoeld, stevig en onaantrekkelijk geworden? Door de afwezigheid van tastbare sensaties wordt de waarnemer gedwongen om op intuïtie en eigen ervaringen te vertrouwen. Dit maakt de kunst niet alleen interactief, maar ook filosofisch-het draait niet om de echte temperatuur, maar om de perceptie ervan. De titel "De Tactiele Twijfel tussen Warm en Koud" onderstreept deze dubbele betekenis. De onzekerheid, de innerlijke strijd tussen verwachting en realiteit, is wat dit kunstwerk zo intrigerend maakt. De kijker wordt uitgedaagd om verder te denken dan het visuele beeld en zich af te vragen: hoe zou het voelen als ik het echt kon aanraken? Het werk speelt dus niet alleen met textuur en temperatuur, maar ook met de psychologie van waarneming. Misschien is de bitterbal altijd warm én koud tegelijk-afhankelijk van wie kijkt en hoe diegene zich het aanvoelen voorstelt.