Dit kunstwerk is een diep emotioneel en symbolisch beeld dat de overgang tussen leven en dood verbeeldt. De digitale bewerking speelt met organische vormen en dramatische contrasten, waarbij een bijna stervend mens wordt afgebeeld. Linksboven is een vaag oog zichtbaar, met een verzwakte en verwarrende uitdrukking-een krachtig symbool voor de laatste momenten van bewustzijn. Boven in het midden verschijnt de kop van een slang, mogelijk een cobra of boa constrictor, die de dreiging van vergiftiging en destructie oproept. Tegelijkertijd kan de slang symbool staan voor genezing, omdat sommige medicijnen worden gewonnen uit slangengif. Linksonder bevinden zich druppels die kunnen worden geïnterpreteerd als zweet, tranen van de patient, of zelfs het gif dat langzaam zijn huid raakt, waardoor de interpretatie van het beeld in meerdere lagen uiteenvalt. Dit werk is een indrukwekkende visuele vertelling die thema´s van strijd, sterfelijkheid en genezing verkent. De dramatische contrasten tussen het stervende oog en de dreiging (of hoop) van de slang zorgen voor een intrigerende spanning in de compositie. De digitale bewerking versterkt de abstractie, waardoor de kijker uitgedaagd wordt om zijn eigen betekenis aan het beeld te geven. De kleuren en structuren zorgen voor een gevoel van beweging en transformatie-of dat nu het einde van het leven is, of een overgang naar iets nieuws. Dit kunstwerk nodigt uit tot reflectie over leven en dood, kwetsbaarheid en de onvoorspelbaarheid van het lot.