Soms voelt het alsof al het licht uit de wereld is en er alleen nog duisternis heerst. Donkere bomen met scherpe takken omringen mij en nare gedachten schieten als zwarte bliksemschichten door mijn hoofd. Ik uit me in mijn tekening en dan… …Dan komt mijn kat Diva bij me en ondanks alles verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Door de tranen heen kijk ik haar aan. Ik aai haar en ze begint te spinnen. Ze brengt me weer een klein beetje licht. Zo verschijnt ze ook op deze tekening. Een klein hoopje licht, een sprankje hoop. En ze spint ook in mijn gedachten.