De dag neemt afscheid in een vurige gloed. Geel, oranje en diepblauw dansen langs de horizon, terwijl het laatste licht zichuitstrekt over de hemel, nog even vasthoudend aan de dag voordat de nacht het overneemt. In dit schilderij is de zonsondergang geen stille overgang, maar een explosie van kleuren en bewegingen. De kunstenaar laat de warme en koele tinten in elkaar overvloeien, alsof de lucht zelf nog aarzelt tussen afscheid en omarming. Dit werk nodigt de kijker uit om de zonsondergang niet alleen als een visueel spektakel te zien, maar als een innerlijke beleving, een moment van reflectie, nostalgie en verwondering.