Dit schilderij toont een deel van de kloostergang die aan de kathedraal in Barcelona is verbonden. De gotische kathedraal van Barcelona is gelegen aan de Plaça de la Seu. Zij is de hoofdkerk van het aartsbisdom Barcelona en is gewijd aan de heilige Eulalia van Mérida, die in 304 stierf als martelares. In de tuin van het klooster, waar palmbomen en sinaasappelbomen groeien, leven ook dertien witte ganzen, waarvan het aantal verwijst naar het feit dat Eulalia dertien jaar was toen zij de marteldood stierf omdat ze geen offers wilde brengen aan de Romeinse goden. De straf was zeer wreed. Toen zij stierf vloog er een witte duif uit Eulalia’s mond. Op het schilderij ligt zij rechtsonder in de gang met de duif net boven haar. De afbeelding van Eulalia is geïnspireerd door het schilderij ‘Saint Eulalia’ (1885) van John William Waterhouse. Op de achtergrond van mijn schilderij lopen twee mannen hand-in-hand. Dat beeld verwijst naar titel van het schilderij 'Verboden liefde'. Immers het Vaticaan heeft onlangs opnieuw de leer van de katholieke kerk bevestigd die stelt dat homoseksualiteit een “zonde” is: verboden liefde dus. De heilige Eulalia moest haar liefde voor de Roomse kerk met de dood door de Romeinen bekopen. De paradox van de 'verboden liefde'.