In 1889 kochten katholieken in Gouda een woonhuis dat ze verbouwden tot weeshuis. Ze deden dat omdat, als katholieke wezen in het openbare weeshuis woonden, zij niet op de r.k. begraafplaats begraven mochten worden. Het RK-weeshuis is gebouwd door de Goudse architect C.P.W. Dessing. Veel Gouwenaars kennen het als de voormalige Mariakleuterschool. De bouwstijl heeft de kenmerken van de Hollandse renaissance. Het heeft imitatiespeklagen, hoekblokken, siermetselwerk in de boogvelden boven de vensters, diamantkoppen als voortzetting van de cartouche boven de deur en een tuitgevel met schouderstukken. Op de gevel staat Anno 1884. Dat klopt niet. Dit jaartal hoort bij een pand aan de overkant: Lage Gouwe 64. Dat was vroeger de - ook door architect Dessing ontworpen - RK Jongensschool. In het weeshuis woonden in de periode van 1894 tot 1929 totaal 69 kinderen, verzorgd door Duitse nonnen. Een van de wezen noemt hen geen ‘Zusters van liefde’, maar ‘krengen van barmhartigheid’. In 1931 komt er een rooms-katholieke bewaarschool op Hoge Gouwe 31. Het bestuur van de R.K. Inrichting van Liefdadigheid laat het ingrijpend verbouwen. De naam Mariakleuterschool wordt vanaf 1952 gebruikt. Het schilderij is geschilderd met olieverf op paneel en heeft twee openslaande deuren. Achter de deuren is op een doek (ook geschilderd met olieverf) een gang te zien waarin links een groep wezen staat en rechts een jongen gehurkt op de grond zit. Die laatste is Bert zelf en gelukkig is het weeshuis hem bespaard gebleven. Speciale dank gaat uit naar de Goudse kunstschilder Jos van Kersbergen, die Bert heeft geholpen met het uitzagen van het houten paneel.