Tussen de stelen van salie, weegbree en vrouwenmantel zit hij stil — alert, maar niet op de vlucht. Deze haas heeft geen haast. Hij is gebleven. Deze keramische haas is met de hand geboetseerd uit klei en na de eerste stook bewerkt met mangaanoxide, een natuurlijk mineraal dat een tweede huid vormt — donker, aards, en vol nuance. Die mangaanlaag kruipt in de poriën van het oppervlak en benadrukt elk vingermerk, elke lijn, alsof de tijd zelf zijn sporen heeft nagelaten. Na deze bewerking is de haas op hoge temperatuur afgebakken, zodat hij stevig genoeg is om het buitenleven te trotseren. Regen, wind, zon — hij hoort erbij. Een stille bewoner van de tuin, een figuur die rust brengt en toch alert lijkt te luisteren naar elk ritselend blad.