Sommige portretten vertellen niet alleen wie iemand nú is, maar vangen ook de belofte van wie iemand aan het worden is. Het portret van Rosa, een jonge muzikant met een opvallende eigen stijl en indrukwekkende podiumervaring, is zo’n werk. Ze stond al op de planken van De Melkweg en Tivoli, maar dit schilderij toont haar in een moment van concentratie en innerlijke kracht – een stil tegenbeeld van haar dynamische leven op het podium. Rosa’s portret is geschilderd in olieverf op paneel, met dezelfde zorgvuldige opbouw die ik hanteer bij elk werk: eerst een onderschildering in zwart-wit, waarmee vorm en licht worden vastgelegd, daarna meerdere dunne lagen kleur, die de huidtinten, textuur van het haar, en de gloed van het licht subtiel opbouwen. Haar houding is ontspannen maar gefocust, haar blik zelfverzekerd en dromerig tegelijk – typerend voor iemand die leeft van muziek en toekomstplannen. Wat dit portret krachtig maakt, is niet alleen de gelijkenis, maar de gelaagdheid. Wie kijkt, voelt iets van Rosa’s energie en toewijding. De achtergrond is bewust eenvoudig gehouden, zodat de aandacht volledig naar haar uitstraling gaat – een rustige, bijna iconische compositie.