"Geborgenheid" We zijn er aan gewend om op straat, in de supermarkt en in het openbaar vervoer mondmaskers te dragen. Alleen halve gezichten bewegen zich op pad en toch ogen kunnen veel vertellen. Omdatik op het werk de hele dag al blauw zie van die mondmaskers wil ik die niet schilderen. Terwijl ze deze periode zo kenmerken. Maar een half gezicht intrigeert mij enorm. Het is net als een goed gekleed mens je wilt weten wat er achter de verpakking zit. Het gezicht is hier half verscholen achter de huis leeuwin die nog half slapend kijkt waar de commotie vandaan komt. Blijdschap van het moment lees je af van het gezicht en ben je niet benieuwd naar de rest? Wie ligt daar? Meer thuis, veel thuis geegt ook fijne momenten als je daar open voor staat. Een harig vriendinnetje die nog even naast je kruipt...heerlijk. Ken je de spreuk "Als een roodborstje je pad doorkruist dan wil iemand aan gene zijde vertellen HALLO ik ben bij je". Zit het slapende roodborstje er echt of is het een illusie, is het diegene die over je waakt? Een zorgeloze ochtend, wakker worden, een blij mens een tevreden kat. Hoe simpel kan het zijn. Even niet denken aan de nieuwe dag aan de pandemie aan de veranderde wereld. Het blauw van de mondmaskers heb ik terug laten komen in het stuk dekbed en het kussen als een knipoog naar deze tijd.