Twee bokkige bokken Eten graag stokken Bruin en blank Mekkeren zij Hun eigen klank.... Lekker warm in hun vacht Houden zij de wacht Het zal niemand bekoren De veiligheid van de geitjes Daar achter in het veld te verstoren. De bruine en de blanke Zijn dikke maatjes En gek op groene blaadjes. De bokken wit en zwart Maakten beiden dezelfde start. De natuur bepaalt hun kleur Daarom is er geen oordeel, geen gezeur Om de tinten van hun vachten Over goed of fout gedachten.