Ik kwam op Pinterest (van Jacoba Vos-Feenstra) dit toepasselijke gedicht tegen dat precies het voor mij o zo herkenbare gevoel beschrijft dat past bij dit schilderij: Even alleen Ik weet het even niet het is me te veel gedoe laat me nou maar ik ben gewoon moe moe van het geleefd worden de drukte om me heen ik weet het: je bedoelt het goed maar het liefst ben ik alleen alleen met mezelf al is het maar voor even zodat ik daarna weer verder kan in de drukte van dit leven