Dit schilderij toont het Rotterdamse trein- en metrostation Blaak. Station Blaak is in 1993 in huidige vorm geopend, naar ontwerp van architect H.C.H. Reijnders. Bovengronds heeft het station een grote transparante schotel met een doorsnede van 35 meter. Op niveau -1 liggen de sporen van de metrolijnen. Nog een niveau lager ligt de spoortunnel. De verschillende niveaus zijn verbonden met trappen, roltrappen en liften. Op het schilderij staan op het tussenniveau twee bekende figuren: Marten Soolmans en Oopjen Coppit. Rembrandt van Rijn schilderde hun huwelijksportretten in 1634. De huwelijksportretten van Marten en Oopjen zijn de grootste portretten die door Rembrandt van Rijn zijn geschilderd. Marten Soolmans was de zoon van een uit Antwerpen gevluchte handelaar in suiker. Oopjen Coppit was afkomstig uit een oud en vermogend regentengeslacht dat fortuin had gemaakt met handel in graan en buskruit. In 2014 besloot de familie Rothschild, die de schilderijen in bezit hadden, om ze te verkopen. De twee schilderijen werden in 2015 voor 160 miljoen euro aangekocht met steun van zowel de Nederlandse als Franse staat, met de bedoeling dat ze afwisselend tentoongesteld zouden worden in het Rijksmuseum in Amsterdam en het Louvre in Parijs. Het portret van Oopjen is eigendom van Frankrijk en dat van Marten van de Nederlandse staat. Na restauratie sloten in 2016 de Franse en Nederlandse regering een overeenkomst. Daarin werd onder meer bepaald dat het paar nooit gescheiden zou worden, nooit zou worden uitgeleend aan andere musea, en afwisselend in het Louvre en het Rijksmuseum te zien zou zijn. De schilderijen kwamen eind juni 2016 naar het Rijksmuseum en werden opgehangen in de Nachtwachtzaal. De titel van het schilderij ‘Samen verder’ verwijst dan ook naar deze geschiedenis van de portretten van Rembrandt. Bovendien lijkt het of ze uit verschillende richtingen via gescheiden (rol)trappen elkaar op het tussenniveau hebben gevonden en op één trap verder gaan.