Bloemenvelden in de lente kunnen me echt boeien. Aan de rand van het bos, onder de struiken, ontstaan de tapijten van kleur. In de kleuren zit de kou nog gevangen, maar er gaat iets veranderen. Het is een klein ingekaderd stuk natuur. Het grootste contrast (tussen de witte bloemen en het donkere vlak eronder) suggereert hier de horizon en geeft het werk wat diepte. Van die plek verspringt je blik naar de een beetje ingetogen 'blauwe explosie van het leven' op de voorgrond.