Dit werk is mijn blik op een “kader uit het verleden”, vastgelegd alsof de kijker een bevroren scène uit een oude kroniek ziet. Op het schilderij staat de Meermin van Edam, een historisch personage dat wordt genoemd door de prior van het klooster in Haarlem in 1470. Volgens de overlevering werd in 1403 een zeemeermin — zonder staart — gevangen door twee melkmeisjes (links op het schilderij te zien). Hier is het laatste moment van haar vrijheid afgebeeld, vlak voordat mensen haar dwongen een menselijk leven te leiden. Ik schilderde de zeemeermin in mijn eigen techniek — pastel op pagina’s van oude bladmuziek, aangebracht op een transparant paneel. De noten zijn aan beide zijden zichtbaar en symboliseren de muziek van de zee, de roep die zij altijd hoorde, terwijl ze telkens probeerde terug het water in te springen. Dit schilderij is mijn poging om een nieuw beeld te creëren dat dezelfde symbolische kracht voor Nederland kan hebben als het beroemde “Meisje met de parel”. Dit portret werd tentoongesteld op de tentoonstelling "Kunst Kijken Volendam" in Volendam en op de tentoonstelling "Kunst in De Kwakel" in Fort De Kwakel in oktober 2025.