1. Vertel wat meer over jezelf: wanneer ben je begonnen met schilderen?
Ik ben Camille van Neer, 61, geboren in Leiden, vader van zoons Arjuna en Ronan (transgenderjongen) en liefhebber van alles rond India (ik heb er 15 jaar gewoond een mijn vrouw, die helaas overleden is, moeder van mijn kinderen, komt daar vandaan). Ik heb mijn hele leven getekend en geschilderd en behalve een tekencursus toen ik 6 was (omdat ik anders mijn ouders te vroeg wakker maakte), heb ik geen formele kunstopleiding gevolgd. Wilde dat wel, maar toen ik 18 was en klaar met mijn gymnasiumtijd, zeiden mijn ouders: 'kunstacademie, dat is een ticket naar armoede'. Ik heb toen een aantal jaren op de universiteit gestudeerd (psychologie en politicologie), maar uiteindelijk gekozen voor een lerarenopleiding (PA). Wat verrassend genoeg op mijn pad kwam was het paranormaal genezen, heb een aantal jaar als zodanig een praktijk gehad in Friesland en daarna naar India verhuisd, waar ik een vrijwilligersorganisatie opzette voor jonge mensen die in India ontwikkelingswerk wilden komen doen. Sinds 2014 weer in Nederland en na het plotseling overlijden van mijn vrouw Jansi datzelfde jaar de penselen en het potlood weer opgepakt en niet meer losgelaten.
2. Hoe heeft je stijl zich ontwikkelt gedurende deze tijd? En waar liep je tegen aan? Ik heb altijd realistisch getekend en geschilderd (op een paar experimentjes na). Het realisme heeft zich vooral de laatste paar jaar verdiept door gewoon heel veel en vaak te tekenen, veel youtube video's te kijken met teken- en schilderdemonstraties en les te geven in tekenen en schilderen, zowel op scholen als daarbuiten, in mijn atelier. Waar ik tegenaan liep is - waar de meeste realistisch kunstenaars tegenaan lopen - is dat je de vurige wens hebt om jezelf steeds beter te kunnen uitdrukken door de werkelijkheid die jou als inspiratiebron dient, steeds beter te kunnen weergeven. Tutorials en demonstratievideo's helpen hier prima bij. En door een kritische blik te ontwikkelen waardoor ik mijn vorderingen kan afmeten aan eerder werk.
3. Wat is je huidige expertise/stijl?
Ik zou zeggen: portrettekenen en -schilderen, in een mengeling van realisme en expressionisme.
4. Met welke materialen werk je graag?
Qua tekenen met grafietstift, potlood, houtskool, pastel en krijt. Qua schilderen met olie- en acrylverf.
5. Heb je een eigen atelier en zo ja, hoe ziet je werkplek er uit?
Ja, ik heb een atelier aan de Zeeburgerdijk 265 in Amsterdam-Oost. Ik deel het met medekunstenaar Jonathan Schuit. Het is klein, maar licht (en een fraai uitzicht op water met woonboten).
6. Waar zou je nog graag meer over willen weten en kunnen?
Ik zou graag cursussen willen volgen in portrettekenen en -schilderen van experts in dit veld. Maar die cursussen zijn vaak te duur en soms gewoon niet eens in Nederland.
7. Kijk je veel naar kunst van anderen en wat vind je daarvan?
Ik kijk heel veel en vaak naar kunst van anderen. Wat ik ervan vind? Tja, dat ligt eraan wat ik zie. Ik word door heel veel kunst (en kunstenaars) geïnspireerd, dat verschilt soms van maand tot maand en van jaar tot jaar. Soms lees ik een boek over 17e eeuwse kunst in het Rijksmuseum (of ik ben in het Rijks) en dan valt mijn oog ineens op een kunstwerk van een schilder waar ik nog nooit echt op gelet heb. Het sleutelwoord is: sta open voor alles. Zo ben ik nu ook bezig met het bekijken van een collectie moderne kunst, omdat ik verwacht dat ik daar ook 'iets' zal vinden.
8. Waar haal je je inspiratie vandaan?
Er zijn een paar realistisch kunstenaars die ik grotelijks bewonder, zoals de Cubaans-Amerikaanse kunstenaar Cesar Santos (om zijn enorme tekenskills) en - om een andere reden (het procede) - de Amerikaan Jeremy Mann. En sinds mijn bezoek aan Moco in A'dam: The Kid. Verder terug in de tijd zijn het de Amerikanen Winslow Homer, Andrew (maar ook zijn zoon Jamie) Wyeth en - nog verder terug - de zeventiende eeuwers Rembrand, Hals, Vermeer, Pieter de Hoogh, Gabriel Metsu en de tot voor kort voor mij volstrekt onbekende Michiel Sweerts (1624-1664).
9. Wat zijn de tips voor andere kunstenaars?
Uit het bovenstaande volgt denk ik logisch: teken en schilder zoveel en zovaak mogelijk. Kijk op verloren momenten altijd naar een demonstratievideo van goede (in mijn geval realistische portret)kunstenaars. En zorg vooral dat je wat je ook doet plezier hebt in wat je doet (hou dus op tijd op en ga iets heel anders doen, bijvoorbeeeld een wandeling maken of Netflix kijken :) Ik ben zelf gek op de levens van kunstenaars (daarom heb ik denk ik bijna 1000 portretten getekend en geschilderd van andere kunstenaars - zie mijn Tumblr blog), dus ik zou ook zeggen, als je voelt wat ik voel: probeer zoveel mogelijk te lezen over/kijken naar levens van andere kunstenaars. Het is allemaal zo interessant!
10. Werk je ook in opdracht?
Jazeker. Portretten, en niet alleen van mensen. Zo heb ik al eens twee (lievelingsschapen) geschilderd in opdracht en iemand's paard. Voor mijn ene zoon moet ik altijd ratjes tekenen of onze hond Rose.
Log hier in met uw gegevens. Nog geen lid?
Registreer u dan hier
Wachtwoord vergeten?
Voer uw e-mailadres in. De instructies om uw wachtwoord te resetten worden naar u toegemaild.
registreren
Met een gratis profiel kunt uw waardering uitspreken door werken te 'liken', uw favoriete kunstenaars volgen, kunstwerken kopen of meedoen aan discussies. Maak hieronder uw gratis profiel aan!